Auteur Jef Stroo op de boekvoorstelling
Zoals de titel het laat vermoeden schreef Danny Van De Velde geen boekje om snel doorheen te fietsen. Dit boek vraagt om af en toe te pauzeren en naar binnen te kijken, de auteur stelt trage vragen, zo benoemt hij het zelf. En hij slaagt erin om een ernstig onderwerp in een zeer toegankelijk format te presenteren.
Getuige hiervan de verrassende illustraties, waarvan er eentje achter mij wordt geprojecteerd, dit wandtapijt stelt de levensloop van de mens voor, de blik van een kunstenaar, ontdek de onderliggende betekenissen van dit kleurrijke tafereel.
Danny schreef een bijzonder en een gedurfd boek. Hoewel het geen dagboek is, gaat het vaak over jou, Danny, je neemt voortdurend stelling in en dat maakt jouw boek tot een moedige getuigenis. De tekst is zeer vlot geschreven, bruisend en in een heldere taal.
Als lezer word je voortdurend geprikkeld en geïnspireerd met ideeën, verhalen, standpunten die in je hoofd en je hart blijven naklinken. Je wordt een spiegel voorgehouden, je wordt gepusht om je eigen mening te vormen.
Ik wil kort enkele voor mij opmerkelijke passages aanhalen:
Op blz . 19 schrijft hij: “Aan de moed om mens te zijn zitten twee dimensies vast: de moed om te zijn en de moed om menswaardig te zijn. De moed om te zijn, is het ‘to be or not to be’ van Shakespeare. Leven is geen kwestie van hebben, maar van zijn … waarachtig jezelf zijn, trouw zijn aan waar jij voor staat …”
Enkele blz. verder: “Moed komt uit jezelf, levenskracht komt vanzelf … Levenskracht wekken we niet zelf op, het is een autonome kracht die op ons afkomt, de bron ervan ligt buiten ons.”
Boeiend, intrigerend, ja, daar blijven mijn gedachten aan haperen.
De grootste bedreigingen voor moed, beweert de auteur, zijn angst en onverschilligheid. En daarmee bedoelt hij: “niet meer geraakt worden door wat het leven onszelf en anderen brengt.” Tegenover onverschilligheid zet hij: “Laat je raken. Laat je raken en zet je in voor die zaken die jij belangrijk vindt.” Een adagium doorheen het boek.
Lezen in De moed om mens te zijn heeft veel weg van kijken in een kaleidoscoop van inspirerende verhalen, van snuiven aan een ruiker van citaten, vertoeven in een smeltkroes van commentaren bij kunstwerken, muziekteksten, poëzie én persoonlijke ervaringen. De rijkdom aan ingrediënten die jij verzamelde, is ongezien, Tinneke Beekman moet jouw boek beslist lezen.
Op blz. 58 lees ik: “Dat het leven ‘luchtiger dan lucht’ is, wil zeggen dat het vluchtig is en ongrijpbaar, ijl is als een ademtocht, onbestendig als sneeuw, een zuchtje wind … De ongrijpbaarheid van het leven hoeft ons bestaan niet zinloos te maken.”
Een eind verder:
“Een mens woont in twee werelden: een werkelijke en een mogelijke. En hij moet die twee werelden met elkaar verbinden. De optimist denkt dat het wel goed komt met de wereld, de reëlist steekt daarvoor de handen uit de mouwen. Il faut cultiver notre jardin.” Nog een adagium.
De auteur beantwoordt grote levensvragen met kleine antwoorden, hij noemt het … “miniaturen van het dagelijks bestaan glans geven en laten schitteren”.
Tot slot
Lees dit boek zoals je een maaltijd bereidt volgens de principes van slow cooking, geef alle ingrediënten de tijd om hun smaken af te geven en samen te laten smelten.
Je vindt hier geen recepten of adviezen die je met de ogen toe kunt toepassen in je eigen leven. Je krijgt wel boeiende gedachten aangereikt waarmee je jouw leven kunt kruiden volgens de smaken die je zelf kiest. En weet dat het leven een maaltijd is die je niet alleen nuttigt.
Dankjewel Danny voor de vele inspirerende gedachten, je wijst een weg aan naar een hoopvol en betekenisvol samenleven.
Nog meer lezers aan het woord
Van harte gefeliciteerd met je boek “De moed om mens te zijn”.
Ik heb het beetje per beetje uitgelezen en het heeft me enorm geboeid.. Vele verhalen en auteurs die me ook lief zijn en die ik in mijn lessen ter sprake bracht, komen hier terug: o.a. Etty Hillesum, Viktor Frankl, Martin Gray, Huub Oosterhuis.
– Jaak –
De moed om mens te zijn … Wat een ernstig, ja, ‘zwaar’ onderwerp lijkt, vloeit in een swingend ritme uit jouw pen. In een zeer leesbare stijl en helder taalgebruik houd je een spiegel voor: je prikkelt, daagt uit en inspireert. Moed of onverschilligheid? Wie dit verrassend boek leest, herkent hoe elke mens van beide getuigt.
– Jef –
Proficiat met je boek: het is een heel eigen-aardig boek: gedreven geschreven, je geeft veel van jezelf bloot, ik heb met veel citaten een grote affiniteit, met een heel mooie boodschap…je nuanceert zo mooi…enz. prachtig Danny! Je moet het maar doen!
– Joris –
Het doet deugd te zien (en te lezen) hoe jij je ideeën kan verwoorden en met mensen kan delen. Bij het doornemen van het boek wil je eigenlijk onmiddellijk starten met lezen. De stukjes poëzie zorgen voor rust en zetten aan tot denken…
– Ingrid –
Met stijgende belangstelling (en bewondering) ben ik nu al aan pagina 127 gekomen.
– Guy –
Je hebt een prachtig boek geschreven met een sterk thema. Het leest gemakkelijk dankzij je vlotte taal. Ook de manier waarop je stap voor stap vooruit gaat heeft me getroffen. Je blijft ook binnenstaander door regelmatig een stukje van jezelf prijs te geven: heel moedig.
We zijn tevreden dat we meteen ook een boek bestelden voor elk van onze kinderen. Zo’n ode aan de levenskracht biedt veel inspiratie voor een zinvol bestaan.
– Jaak –
Ik ben meteen aan je boek begonnen: boeiende lectuur, die uitnodigt tot reflectie. Daarom lijkt het me aangewezen om af een toe een hoofdstuk te lezen.
– Jozef –
Je hebt me aangeraden om het boek traag te lezen en elk hoofdstukje te laten bezinken. Zo doe ik het ook en ik kan je zeggen dat je boek sprankelt van de interessante ideeën. Het is een heel rijk boek dat aanzet tot reflectie.
– Ann –
Het boek is mooi uitgegeven. De cover in prachtig en uitnodigend. De titel dekt de lading: volwaardig mens-zijn, daar komt het op aan in het leven. En daarvoor is moed nodig. Wat me vooral boeide zijn de getuigenissen van mensen die met de ups en downs in hun leven aan de slag gaat. Voorbeelden wekken: moedige mensen geven inspiratie.
– Sofie –
Ik ben meteen aan je boek begonnen: boeiende lectuur, die uitnodigt tot reflectie. Daarom lijkt het me aangewezen om af een toe een hoofdstuk te lezen.
– Anoniem –
Het is een optimistisch boek ook al ontken je de valkuilen en de moeilijkheden niet voor mensen die moedig door het leven willen gaan en ijveren voor een zinvol en menswaardig bestaan.
– Inge –
Ik ben het onmiddellijk beginnen lezen. Vorige donderdagavond hadden we hier bij ons onze soort ‘gezinsgroep’. Na het eten bespreken we dan samen met ons tien een onderwerp of een tekst. Ik wou het deze keer hebben over jouw boek. Ik had een blad gemaakt met citaten uit je boek en die hebben we besproken en dan heb ik de 20 indicatoren van moed gebruikt: het is een zinvolle avond geworden.
– Joris –
Je boek was een schat aan citaten, teksten, verhalen en persoonlijke ervaringen (vind ik steeds een grote meerwaarde). Het zette me aan tot denken, overdenken, in vraag stellen rond de essentie van ons mens zijn, onze eindigheid en moed in al zijn facetten.
– Loes –
Wat heb jij een inspirerend boek geschreven! Moed is een belangrijke eigenschap, waarvan jij laat zien dat deze zich op verschillende manieren kan manifesteren en uiten. Bijzonder is echter hoe jij verbanden legt tussen personen met moed in extreme situaties, en situaties uit ons dagelijks leven. Je weet op die manier bewondering bij de lezer op te brengen, door voorbeelden te geven van personen met extreem doorzettingsvermogen en moed. Tegelijkertijd roep je ook herkenning op, door dagelijkse situaties aan te halen en ervaringen te delen, waardoor je mij laat reflecteren op mijn eigen leven. Door ook een beeld te geven van de huidige samenleving, weet je moed als eigenschap ook in de juiste referentiekaders te plaatsen. Kortom, een boek waar we allemaal wat van kunnen leren!
– Manon –
LEESFRAGMENT
Hier komt een leesfragment